Co to jest nefroblastoma lub guz Wilmsa?

Guz Wilmsa jest guzem litym, który wywodzi się z embrionalnej lub niedojrzałej tkanki nerki. Jest to najczęstszy nowotwór nerki w wieku dziecięcym, występujący u jednego na 10 000 dzieci poniżej 15 roku życia, choć może również występować u starszych dzieci lub dorosłych.

Dotyka ona w równym stopniu obu płci. Większość guzów Wilmsa to zmiany pojedyncze, ale u 5-10% dzieci ten sam guz może występować w obu nerkach (guzy obustronne), a u 12% może występować kilka zmian (wieloogniskowe) w tej samej nerce.

Jakie są objawy nefroblastomy lub guza Wilmsa??

Nowotwory Wilmsa mogą rosnąć na długo przed wystąpieniem objawów, dlatego najczęstszą formą objawów jest twarda masa w brzuchu, którą można wyczuć, lub spuchnięty obszar brzucha. U jednej trzeciej pacjentów mogą również występować inne objawy.

  1. Ból brzucha lub dyskomfort, czasami ból nasila się przy oddawaniu moczu.
  2. Brak apetytu, mdłości, wymioty lub zaparcia.
  3. Krew w moczu.
  4. Wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) w 25% przypadków.
  5. Ogólne złe samopoczucie, gorączka o niskim i nieregularnym nasileniu.

Co można zrobić? Kiedy należy skonsultować się z lekarzem?

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wykrycia guzka lub masy w brzuszku dziecka, lub pojawienia się krwi w moczu. Jeśli u dziecka występują mniej specyficzne objawy, takie jak bóle brzucha, nudności, wymioty, utrata apetytu lub nowo pojawiające się zaparcia, należy również skonsultować się z pediatrą i poinformować go o częstotliwości i nasileniu tych objawów.

Jak wygląda diagnoza?

Diagnozę stawia się za pomocą ultrasonografii jamy brzusznej, bezbolesnej i niewymagającej promieniowania techniki obrazowania, która pozwala na zbadanie cech i lokalizacji masy, zmierzenie jej wielkości oraz zbadanie innych narządów jamy brzusznej, zwłaszcza nerki po stronie przeciwnej. W razie wątpliwości co do rozpoznania można wykonać tomografię komputerową lub badanie jamy brzusznej. Badanie zostanie uzupełnione o inne testy.

  1. Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej w celu wykrycia ewentualnych przerzutów do płuc (odległe rozszerzenie guza). W razie wątpliwości można również wykonać tomografię komputerową płuc.
  2. Badania krwi i moczu.
  3. Biopsja igłowa guza (guz jest nakłuwany igłą przez jamę brzuszną), którą wykonuje się w przypadkach, gdy istnieją wątpliwości co do diagnozy.

Jak wygląda leczenie?

Leczenie polega na połączeniu chirurgii i chemioterapii, ale u niektórych pacjentów może być również konieczna radioterapia. Jeśli guz dotyczy tylko jednej nerki, usuwa się całą nerkę wraz z guzem. W chemioterapii stosuje się kombinację leków podawanych dożylnie przez cewnik. Stosuje się ją przed zabiegiem chirurgicznym oraz, w zależności od rozległości guza i rodzaju komórek nowotworowych, także po nim.

Więcej wpisó o zdrowiu i medycynie przeczytasz w serwisie naswiecie.pl.